Arseniusz Romanowicz (AR) i Piotr Szymaniak (PS) zaprojektowali jedne z najciekawszych budynków powojennej Warszawy: Dworzec Centralny, Dworzec Wschodni, stacje Ochota, Powiśle i Stadion. Nie dbali jednak o reklamę i przez większość życia pozostawali w cieniu. Również same budynki szybko podupadły i jeszcze do niedawna trudno było je docenić pod warstwami brudu i przybudówek. Dziś, gdy zostały lepiej lub gorzej zmodernizowane, nie trzeba już używać wyobraźni, by dostrzec kunszt Romanowicza i Szymaniaka. Jak dotąd nie było jednak książki, która pozwoliłaby lepiej ich poznać. ARPS jest opowieścią złożoną z tekstów polskich i zagranicznych autorów, prezentujących różne wątki i epizody z kariery Romanowicza i Szymaniaka od lat 30. do 90., oraz blisko 200 starych i nowych zdjęć, w tym niepublikowanych materiałów z archiwów rodzinnych. Oprócz klasycznych tekstów historyczno-artystycznych, w książce znalazły się m.in. pierwsze kalendarium życia i twórczości obu architektów, niepublikowany tekst Arseniusza Romanowicza z połowy lat 80. oraz wywiady z architektami, którzy ostatnio modernizowali warszawskie dworce duetu ARPS. Dzięki książce można będzie lepiej poznać nie tylko pierwotną formę budynków, ale warunki, w których powstały oraz ich autorów. Szymaniak i Romanowicz dają lekcję nie tylko sprawności w kreowaniu ciekawych form, ale i odpowiedzialnego projektowania, które nigdy się nie starzeje. Tłem ARPS są dzieje Warszawy i Polski XX wieku - od końcówki II RP z jej pokazowymi inwestycjami, przez lata okupacji i PRL, po dziki kapitalizm lat 90. i modernizacyjną falę ostatnich lat.