278610
Książka
W koszyku
(Biblioteka Narodowa. Seria 1 ; 329)
„Polski esej literacki. Antologię” w wyborze i opracowaniu Jana Tomkowskiego przeczytałem najszybciej jak to było możliwe, odrzucając na bok inne rzeczy. Od razu podkreśliłbym wiodącą rolę Tomkowskiego, którego dorobek naukowy zaważył na konstrukcji tej książki. Ten historyk literatury i eseista, który kiedyś przybliżył polskiemu czytelnikowi dzieła Blake’a czy Swedenborga, „jest znawcą tajemnych doktryn i zbłąkań ścisłych umysłów”, jak pisał o nim ćwierć wieku temu Jan Gondowicz. Na rynku wydawniczym debiutował książką o mistyce w dziełach Juliusza Słowackiego (1984). W 1990 r. opublikował „szczupłą”, ale ważną w jego dorobku książkę pt. „Jerzy Stempowski”, który pozostaje dla niego jednym z najważniejszych pisarzy. W eseju „Ostatnia przygoda eseisty” Tomkowski napisał: „Esej to nie tylko gatunek literacki. To również zagadnienie psychologiczne, antropologiczne, egzystencjalne. To pewien sposób poruszania się po życiu, przyjmujący założenie, że jego fundamentem jest kultura”. W kontekście kompozycji antologii to zdanie nabiera szczególnego znaczenia. Spór o to, co jest esejem, a co nim nie jest, Tomkowski wyjaśnił we wstępie poświęconym rozwojowi eseistyki europejskiej na przestrzeni XIX i XX w.
Status dostępności:
Kłobucka 14 (BD37)
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82-4 (1 egz.)
Strefa uwag:
Uwaga dotycząca bibliografii
Bibliografia strony [1040-1041]. Indeks.
Recenzje:
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej