Buszujący w zbożu

Ksiżka krótka i lekka. Nie potrafię w pełni zrozumieć fenomenu tego dzieła, być może chodzi o tę myśl na końcu...

Buszujący w zbożu zaliczany jest do klasyki literatury. Znalazł się nawet na liście 100 książek BBC, które trzeba przeczytać. Jako że uważam, że klasyki warto znać i ostatnio coraz częściej po nie sięgam, postanowiłam tę książkę przeczytać. I się rozczarowałam.
Główny bohater powieści to szesnastoletni uczeń Holden Caulfield, który ma dość otaczającego go głupstwa, zakłamania oraz podłości i ucieka z college'u, (...)

Nie zachwyciła mnie ale że krótka - doczytałem. Pojęcia nie mam dlaczego taka wybitna, klasyczna. Dobra na pewno. O wiele bardziej zapadła mi w pamięć jeszcze krótsza - opowiadanie zaledwie - "Dzieci i myszy". Może odbiegam ale nie mogę zrozumieć dlaczego w tym kanonie 100 pozycji nie ma np. "Lektora" - to pozycja na miarę Nobla, a ekranizacja na miarę Oscara

Podobnie uważam jak poprzednicy. Książka właściwie o niczym. Doszukiwałem się długo jakiegoś głębszego sensu, bo przecież skądś taka wysoka pozycja w rankingach. Nic takiego nie znalazłem. No i gdzie się podziewają w zimie te cholerne kaczki?!

Staroświecka przygoda. Kilka dni licealisty z Nowego Jorku. Z odpowiednimi do wieku wątpliwościami i marzeniami.

Jedna z najgorszych książek jakie czytałem. Jakby przeglądać Instagram, Twittera czy Facebooka jakiegoś rozpuszczonego nastolatka. Po prostu żenujący kawałek pisaniny. Nie ma to ani ładu ani składu. Słabo opisane majaki bezmyślnego dzieciaka z ADHD.

Czy mi się wydaje, czy to jest lub była lektura szkolna? Mnie ona ominęła i przeczytałam ją teraz, w wieku 30+ z jedną głównie myślą w głowie: jak ja współczuję młodzieży, która musiała to czytać. Książka ma formę monologu opisującego przeżycia bohatera, którego po raz kolejny wydalono ze szkoły. Czytało mi się dość powoli i topornie i jestem pewna, że po tygodniu o niej zapomnę. Co ciekawe, ta pozycja w mojej bibliotece jest dostępna na dziale dziecięcym. (...)